تاریخچه آرایشگری در جهان آرایشگری را میتوان به عنوان یکی از قدیمیترین مشاغل در دنیا توصیف کرد. زمینشناسان ابزار بسیار ساده کوتاه کردن و اصلاح که از سنگها و استخوانهای تیز شده درست شده بودند را پیدا کردهاند که این نشان میدهد که اصلاح و کوتاه کردن مو به سی هزار سال قبل از میلاد برمیگردد. مصریها اولین افرادی بودند که ابزار و روشهایی که امروزه ما در آرایشگری میبینیم را توسعه دادند. کاوش و جستجوی اهرام مصر باعث شد تعداد زیادی شانه و ابزار اصلاح همچون تیغ ساخته شده از مس و برنز از زیر خاک بیرون آورده شوند، ابزاری که توسط مصریها تقریبا 6 هزار سال پیش استفاده میشدند.
معنی کلمه آرایشگر
کلمه آرایشگر از کلمه لاتین Barba به معنای ریش گرفته شده است. بسیاری از مهارتهای آرایشگری به خاطر اهمیت ریش در زمانهای گذشته توسعه یافتند. ریش اغلب به عنوان نشان خرد، قدرت و مردانگی در نظر گرفته میشد. ریش مردان در بسیاری از مذاهب و ادیان در زمانهای مختلف و همچنین امروزه از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.

آرایشگری در زمانهای باستان
خدمات سازماندهی شده آرایشگری به 1500 سال قبل از میلاد باز میگردد. در مصر باستان اکثر مردها موس صورت و سر خود را از ته اصلاح میکردند که نشانی بود از جایگاه اجتماعی آنها. آرایشگر مشتریان خود را در خیابان ها ملاقات میکرد، جایی که مشتری جلوی آرایشگر زانو میزد و همه ی عابرین کار را میدیدند.
آرایشگری در خیابان
اگرچه تراشیدن و اصلاح مو در مصر باستان رایج بود اما در دیگر کشورها تا حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد رایج و همگانی نشد در حالی که تا آن زمان آرایشگری و پیرایشگری به هنری پیشرفته مبدل شده بود.
در یونان باستان مردان ثروتمند معمولاً موهای خود را توسط خدمتکاران خود کوتاه می کردند و مدل میدادند اما اکثر اعضای طبقه های فقیر همچنان موهای بلند و ریشهای بلند داشتند. حدود ۳۳۵ سال قبل از میلاد اسکندر مقدونی حاکم یونان در آن زمان باعث تسریع تراشیدن ریش و اصلاح و ترویج آن شد.
زمانی که به ارتش خود دستور داد تا ریش های خود را بتراشند این به عنوان یک استراتژی بود تا تاکتیک دشمنان خود پارس ها (ایرانیان) را شکستند چراکه آنها در طول مبارزه ریشهای سربازان یونانی را میگرفتند اسکندر مقدونی خودش صورت اصلاح شده و تراشیده ای داشت که در آن زمان غیر معمول بود چرا که اکثر حاکمان ریش های بلند داشتند این همچنین باعث شد مردهایی که اسکندر را ستایش می کردند به اصلاح و تراشیدن ریشهای خود روی بیاورند.
خدمات آرایشگری در رم باستان
در رم تا حدود ۳۰۰ سال قبل از میلاد خدمات آرایشگری برای جمعیت کلی مردم در دسترس بود برده ها همچنان مجبور بودند ریش و موی سر خود را بلند نگه دارند که نشانی باشد از جایگاه اجتماعی پایین آنها اما مردان دیگر به آرایشگاه میرفتند مردان رومی در اکثر مواقع صورت های تراشیده ای داشتند به همین خاطر آرایشگاه ها اغلب رفت و آمد زیادی داشتند و حتی از آنجا به عنوان محلی برای دیدار و ملاقات افراد استفاده میشد و از آنجا به عنوان مکانی خوب برای صحبت راجع به شایعات محلی یاد میشد. در آن زمان آرایشگران رومی به عنوان دلاک شناخته میشدند که از یک کلمه لاتین به معنای تراشیدن گرفته میشد.
با توجه به این تاریخ آرایشگران همچنین امروزه برخی مواقع به عنوان هنرمند شناخته میشوند. بسیاری از آرایشگران رومی از ثروت و جایگاه قابل توجه در جامعه رومی به خاطر موفقیت این آرایشگاه های قدیمی لذت میبردند.
آرایشگران جراح
تا قرون وسطی خدمات آرایشگری همگی در انگلستان و در اکثر اروپا تثبیت شده بودند اما آرایشگران تنها کار کوتاه کردن و اصلاح مو را انجام نمیدادند این آرایشگران اولیه و قدیمی آغازگران بسیاری از معالجات پزشکی بودند که به آنها آرایشگران جراح میگفتند زیرا آنها باعث توسعه آرایشگری و جراحی شدند و به طور معمول کارهایی از قبیل حجامت، جراحی های ساده و بخیه زدن زخم ها را انجام می دادند همچنین امکان داشت که آن را بکشند یک عمل ساده دندانپزشکی بود.
علامت آرایشگری
علامت قدیمی آرایشگری با طرح راه راه سفید و قرمز به عنوان نمادی از آرایشگران جراح و کار آنها در حجامت شناخته میشود.

حجامت در گذشته به چه معنی بوده است؟
حجامت در واقع بریدن یکی از رگهای دست بیمار برای خروج خون کثیف و آلوده بود. بسیاری از بیماری های مزمن تصور می شد که به خاطر خون آلوده باشد که گاهن گفته میشد که این خون آلوده تحت تأثیر روح شیطان است. دیگران همچون یونانی های باستان باور داشتند که بدن انسان به تعادلی مناسب از تمام مایعاتی که درونش است نیاز دارد هر جا که این تعادل به هم بخورد بیماری نتیجه اش میشود.
اگرچه باور عمومی بر این بود که بین بردن این خون آلوده یا خون غیر متعادل باعث بهبود سریع می شود اما این عمل عنوان یک درمان موفق در نظر گرفته نمیشود بر خلاف آن فهم غلط علت آلودگی و نیاز به بهداشت خودش باعث پیشرفت آلودگی در محل بریدگی بدن می شود و این نیز منتج به دیگر بیماری های جدی می شد. زالوها همچنین به طور گسترده برای اهداف پزشکی و همینطور توسط برخی آرایشگران استفاده میشدند.
سلامت و امنیت
حجامت استفاده از زالو بسیار خطرناک و فقط باید توسط افراد دارای صلاحیت و حرفه ای در حوزه پزشکی انجام شود.
عکسی تاریخی از حجامت!
اخیراً کشف شد که برخی شرایط پزشکی میتوانند با از بین بردن خون بهبود یابد و در طول قرن بیستم متخصصان پزشکی شروع به استفاده از زالو برای تحریک حرکت خون در رگ ها جایی که بی حرکت بود کردند. شاید استفاده امروزی از زالو نشان می دهد که آن آرایشگران اولیه و قدیمی آنقدرها هم اشتباه نمیکردند.
در زمانی که این نوارها در بیرون از آرایشگاه آویزان و در حال خشک شدن بودند با آمدن نسیم امروزه در نماد و علامت آرایشگاه در می آمدند. آرایشگرها همچنین راه راه آبی در علامت خود دارد برخی دیگر هم کاسه ای کوچک در زیر این نماد و علامت دارند. در این مورد گفته میشود که این نماد نشانگر تیرکی است که بیمار در طول حجامت در دستش می گرفت.
علامات آرایشگری در قدیم به چه معنا بود؟
خطوط راه راه آبی نمایانگر خون در رگ هاست خطوط راه راه قرمز نشانگر خون شاهرگ هاست شاه را به هیچ وجه نباید خورده شود اما بعضی اوقات اشتباهاً بریده می شود و این نشان میدهد که چقدر این نوع درمان پر خطر بوده است کاسه زیر گفته می شود که نشانگر کاسه ایست که برای جمعآوری خون بیمار استفاده میشده است در واقعیت بیشتر احتمال میرود که این کاسه برای جمع کردن کف صابون در هنگام تراشیدن و اصلاح صورت بوده باشد.
آرایشگری در لندن
در طول قرن سیزدهم شرکت آرایشگری لندن تاسیس شد توانمندی و مراقبت از حرفه ای آرایشگری کمک کند در طی چند سال بر خیابان جراح به کار جراحی علاقمند شدند و اتحادیه شرکت جهان را شکل دادند در اواسط قرن پانزدهم پس از سالها عدم توافق شاه هنری هشتم انگلستان قانونی را تصویب کرد که آرایشگران و جراحان را تحت یک صنف و شرکت قرار میداد.
بر طبق این قانون آرایشگران از انجام عملیات جراحی منع شده بودند، اگرچه میتوانستند همچنان کار حجامت و کشیدن دندان را انجام دهد و جراحان در طرف دیگر از انجام کارهای آرایشگری و خدمات اصلاح منع شدند.
جدایی آرایشگران از جراحان
آرایشگر و جراح برای بیش از پانصد سال در یک حرفه شریک بودند تا اینکه در سال ۱۷۴۵ نهایتاً از یکدیگر جدا شدند شاه جرج دوم انگلستان قانونی را تصویب کرد که طی آن آرایشگران و جراحان به دو صنف جداگانه تقسیم شدند. شرکت آرایشگران worshipful تشکیل شد و آرایشگران دیگر از اسم جراح – آرایشگر استفاده نکردند. از آن زمان به بعد آنها هیجگونه خدمات پزشکی انجام ندادهاند. در واقع انجام این کار برای آرایشگران غیرقانونی است اما هنوز هم امروزه در برخی خیابانها همچنان علامت راه راه قرمز و سفید را که نمادی از گذشته ی مهم، متنوع و دراز آرایشگران است می بینید.
خدمات غیرمعمول وعجیب آرایشگاه در گذشته
در زمان گذشته آرایشگران همچنین برای انجام دیگر خدمات غیرمعمول شناخته میشدند. خدماتی همچون تعمیرکردن چترها، فرکردن مو و این اوخر هم برخی آرایشگرها خدمات بندانداختن را انجام دادهاند.
تعمیرات چتر کمتر رایج بود و اغلب در خود آرایشگاههای نزدیک مراکز شلوغ ترابری و حمل و نقل انجام می شد. مراکزی مثل ایستکاه قطار و اتوبوس که در آن مسافران به طور مبرم به چتر نیاز داشتند. از طرف دیگر بسیاری از آرایشگاه های قدیمی زمانی خدمات مربوط به فر کردن مو را انجام میدادند.
حرارت دادن مو شامل استفاده از چه ابزاری بود؟
حرارت دادن مو شامل استفاده از یک شمع مومی روشن یا تجهیزات برقی حرارت دادن برای حرارت دادن انتهای موها بعد از کوتاه کردن میشد (اکثر آرایشگران از شمع مومی روشن استفاده میکردند) در آن زمان تصور میشد که حرارت دادن مو برای جلوگیری از خونریزی مو است چرا که بر این باور بودند که زندگی (جان) مو از انتهای باز مو بعد از کوتاه کردن خارج میشود، درحالی که امروزه میدانیم که این درست نیست، با این وجود معلوم شد که حرارت دادن به کاهش شکافتن و دو نیم شدن دم موها کمک میکند چرا که سلولهایی که موها را به وجود میآورند توسط گرما با هم ترکیب میشدند و کمتر احتمال میرفت که از هم جدا شوند.
خدمات حرارت دادن
خدمات حرارت دادن نیازمند مراقبت بسیار زیادی میبود تا از آسیب به مو یا سوختگی آرایشگر و مشتری جلوگیری شود. یک بررسی و چک کلی قبل از شروع کار انجام میشد تا مطمئن شوند که مشتری هیچ چیز قابل اشتعالی به موی خود نزده باشد. موادی همچون اسپری مو، چرا که این مواد میتوانستند سریعا جرقه زده و آتش بگیرند و باعث آسیب جدی شوند. آرایشگر هم میبایست اطمینان حاصل کند که خودش چیز قابل اشتعالی به موی خود نزده است. دیگر مواد قابل اشتعال همچنین دور از محل انجام کار نگهداری میشدند، به طور مثال اسپری مو نمیتوانست در نزدیکی آرایشگر استفاده شود.
فرآیند حرارت دادن به مو
فرآیند حرارت دادن شبیه به سیستم بخش بندی کردن در کوتاه کردن مو بود. در پایان کار کوتاه کردن مو آرایشگر دوباره قسمتهای مو را همچون کوتاه کردن لایههای یک یونیفرم میگیرد، برای مثال با زاویه 90 درجه به سمت سر. یک شانه دم باریک یا در برخی مواقع نوک تیز شمع مومی برای بلند کردن قسمتی از مو استفاده میشد که به دست دیگر منتقل میشد و نگهداشته میشد درحالیکه در همین زمان شعله شمع با سرعت در طول انتهای موها حرکت داده میشد.
حرارت دادن برای چه نوع موهایی انجام می شد؟
این عمل در اطراف موی سر انجام میشد و زمانیکه کار تمام میشد مو با توجه به نیاز مشتری با استفاده از محصولاتی پیرایش میشد. در موهای بلندتر، موهای پریشان و به هم ریخته و سوخته توسط روش پیچ دار یا صاف از بین میرفتند.
حرارت دادن همچنین برای از بین بردن مو در بینی و گوشهای مشتریان در آرایشگاه استفاده میشد، چرا که شعله میتوانست به سرعت وارد این قسمتها شود. در برخی کشورها همچون ترکیه، آرایشگران هنوز هم از این روش برای این منظور استفاده میکنند.
اما در اکثر آرایگشاهها حرارت دادن مو با شمع مومی روشن دیگر انجام نمیشود، زیرا خطرات زیادی دارد. در طی سالهای گذشته قیچیهای حرارتی برقی برای بهره بردن از فواید حرارت دادن مو بدون نیاز به استفاده از شعله مستقیم در دسترس و موجود هستند.

به جز لبههای مخصوص کوتاه کردن دیگر قسمتهای قیچی با عایق پوشانیده شده تا از پوست آرایشگر و مشتری مراقبت شود و از یک کامپیوتر کوچک برای حفظ دمای مناسب برای ضخامت متفاوت موها در این قیچیها استفاده میشود.
بند انداختن برای از بین بردن مو
اخیرا بند انداختن رایج شده است. بند انداختن یک روش برای از بین بردن مو است همچون موچین که موها را میکند. بند انداختن در اصل از آسیا سرچشمه میگیرد، جایی که به عنوان یک عمل پیرایشگری و زیبایی در خانوادهها روی مرد و زن انجام میشود. بند انداختن بعدها بیشتر به طور گسترده موجود بود و به عنوان یک درمان توسط برخی درمانشناسان زیبایی پیشنهاد میشد.
این عمل با استفاده از نخ و پیچاندن آن در بین انگشت اول و انگشت شصت در هر دست انجام میشود. فشار در این نخها در نقطهای که از آن عبور میکند و به هم میرسند با پیچاندن نخ به وجود میآید. این فشار یک تأثیر چسباننده بین نخها به وجود میآورد که باعث کندن موها میشود. این روش به از بین بردن آسان و بی زحمت موهای نرم کمک میکند، اما به طور ویژه در اطراف ابروها، پا زلفیها، روی گوشها و پشت گردن استفاده میشود.
آرایشگاه و سالن زیبایی زنانه از مکانهای پرطرفدار برای دوستداران زیبایی است. در این مکان، خدمات متنوعی از جمله رنگ مو، میکاپ صورت، کاشت ناخن و غیره ارائه میشود. اغلب خانمها ماهی چندبار به سالن زیبایی مراجعه کرده و تمام خدمات زیبایی را در این مکان انجام میدهند.
آرایشگری در گذشته به این شکل پیشرفته نبوده و تنها افراد محدودی به این مکان مراجعه میکردند. از همین جهت، تاریخچه آرایشگاه زنانه به سالهای قبل باز میگردد. استفاده از وسایل قدیمی از جمله صندلی آرایشگاهی طی سالهای اخیر تغییرات فراوانی داشته است. در ادامه، به بررسی تاریخچه آرایشگاه زنان میپردازیم.
تاریخچه آرایشگاه زنانه در ایران
زمان دقیقی از شروع آرایشگری در کشور ایران وجود ندارد. اما شواهد و اسناد بیانگر شروع آرایشگری از قرن چهارم در ایران است. در این دوره، اغلب مردم به آرایش کردن و رسیدگی به مو و صورت خود علاقه داشتند. از همین جهت، شغل آرایشگری در این دوره رونق فراوانی یافت.
از طرفی رد پای حرفه آرایشگاه زنانه در دوران باستان نیز مشاهده میشود. احتمالا اصطلاح فلانی هفت قلم آرایش کرده به گوشتان رسیده است. این اصطلاح ریشه در دوران باستان داشته و زنان چهره و موهای خود را زیبا میکردند. این هفت قلم شامل موارد مختلفی شده که در ادامه آنها را بررسی میکنیم.

- بند
- حنا
- سرخاب
- خال
- سرمه
- وسمه
- سفید آب
سابقه هفت قلم آرایش زنانه
در گذشته، شغل آرایشگری زنانه به شکل امروزی اداره نمیشد. تجهیزات مورد استفاده برای آرایشگاه زنانه در گذشته پیشرفت امروزی را نداشت. امروزه، استفاده از تجهیزات به روز آرایشگاهی از جمله صندلی میکاپ موجب جذب مشتریان بسیاری به سالن میشود. جهت مشاهده و خرید صندلی آرایشگاهی به سایت پرشین کلاسیک مراجعه کنید.